Pas je op…

Haar broze, bijna doorzichtige handen, rusten als dat van een vroom meisje in haar schoot. Ze kijkt mij aan met ogen die niet meer helder blauw zijn zoals vroeger, ze zien er wat vertroebeld uit maar zijn zeker wel alert. Pas je op?!… Ik hoor het haar nu zeggen, maar hoor het haar als in een flashback ook toen weer zeggen… Toen is 40 jaar geleden, ik was  10 jaar en zat bij haar op de bank. Samen met mijn moeder was ik op visite om naar haar nieuwe vloerbedekking te komen kijken… en ook haar nieuwe bank en haar nieuwe salontafel. Mijn oma keek trots als een pauw naar haar nieuwe spullen en vertelde vol trots waar ze alles had uitgezocht. Om de dag feestelijk luister te geven had zij tompoezen van de HEMA gekocht die bij een kopje thee uit een porselein kopje met bloemetjes en een gouden randje werden genuttigd.

* Laminaatvloer Quickstep Impressive zacht eik

 

Gek dat je sommige dingen gewoon nooit vergeet, ze had het nog niet gezegd of ik moest ergens enorm om lachen en hield mijn bordje een tikkie scheef waardoor de tompoes ondersteboven op de nieuwe vloerbedekking klapte… Ik probeerde het leed meteen te verzachten door hem op te tillen maar liet hem ook weer net zo snel vallen zodat er niet 1 maar 2 roze vlekken op de grond zaten… De vlekken gingen er uit na een boen en schoonmaakwerk  van mijn moeder maar het bleef mij mijn hele leven achtervolgen.. het tompoes-op-de-grondincident van 1977. Er ging geen feestelijke gelegenheid voorbij zonder dat het even aangestipt werd dat ik toch wel erg onhandig was. Toen ik op kamers ging wonen werd mij meteen ongevraagd geadviseerd dat ik vinyl zou moeten nemen aangezien ik knap hoogpolig tapijt niet nut was, even voor de duidelijkheid, dat was in 1987. Ik heb toen gekozen voor laminaat. Ik was de eerste in de familie. Mijn vader heeft het voor mij gelegd, ik heb daar een jaar of 8 gewoond en er net zoveel jaren plezier van gehad. Daarna was voor elke nieuwe woning de keuze eenvoudig. Ik ben nooit meer van de laminaatvloeren afgestapt. Ik ben diverse keren verhuist en heb sommige laminaatvloeren zelfs meeverhuisd. Hoe praktisch wil je het hebben? Mijn vader was gelukkig heel erg handig en was mijn verhuis-klus-opknap-man. Ik heb heel veel verschillende laminaatdessins gehad, van zwart marmer, eiken, naar oude kasteelvloerentegels en zelfs zwart-wit geblokte tegels.

* Quickstep majestic desert eik

Toen mijn opa en oma echt oud werden hebben mijn ouders het huis van hen stoot, knoei en beweeg vriendelijk gemaakt. Het mooie tapijt van 1977 werd vervangen door een mooie laminaatvloer. Dit omdat laminaat eigenlijk overal tegen kan en  het ook schoonmaak-vriendelijk is. Alles maar dan ook alles kan je er op laten vallen zonder angst op een blijvende vlek. Ik doe voorzichtig, altijd… maar als ik naar haar ogen keek dacht ik bijna zeker te weten dat het op het puntje van haar vriendelijke doch wat pinnig bij elkaar geknepen lippen lag om mij toch nog even te waarschuwen voor dreigend gevaar van een omvallend gebakje…

 

Voordeeljaar

We hebben nog nooit zo een warme februari-dag gehad als in 2018, ook hebben we nog nooit zo een natte maart-dag gehad als in 2018. We zitten nu in maand 4 en hebben volgens mij al 3 nog-nooit-gehad-dagen gehad. Het klimaat in Nederland is wisselvallig, bijna net zo wisselvallig als een puber die moet besluiten welke school er gekozen moet worden want ja, er zijn ZOVEEL opties. Of een puber die nieuwe schoenen moet uitzoeken, dat is nagenoeg NOG moeilijker en eigenlijk, heel eigenlijk nog belangrijker ook… zo een paarschoenen waar ze dan een half jaar max tevreden op rond huppelen versus een schoolkeuze die eigenlijk de rest van je leven beïnvloed. Goed de keuzes zijn reuze, dat geef ik toe, het lijkt wel of wij consumenten meer en meer worden gehoord, de verschillende smaken en stijlen worden steeds verder uitgediept en er wordt met zoveel rekening gehouden waar ik zelf niet eens bij stilstond. Ik geef toe dat ik mij als shopmens echt serieus genomen voel.

* Luxe Ligbedden

 

De verschillende keuzes in tuinmeubilair is voor mij nu een hekel hangijzer. Ik wil graag lekker ontspannen van het mooie uitzicht kunnen genieten. Nu hebben wij in de tuin een grote tuintafel staan met gietijzeren stoelen, helemaal goed als we buiten eten maar echt niet geschikt om een dagje te loungen. Wij hebben de tuin opgedeeld, de boot neemt ongeveer een derde deel van de tuin in beslag. Schijnbaar mag hij na het varen geen natte buik houden en moet dus altijd uit het water worden getakeld en in de tuin op een trailer hoog en droog liggen uit te lekker onder een lekker warm zeiltje. Naast de boot hebben we een houten vloer waar ik dus een gezellig, niet te groot, lounge gedeelte wil creëren. Niet te groot omdat de boot dus wel breeduit hangt en er dus niet veel ruimte over blijft. De uiteindelijke keuze moet passen op de houten vloer, die is ongeveer 2 meter breed bij 3 meter lang.

*Ronde loungebank

Natuurlijk hebben we al een beetje rondgekeken, vorig jaar al, een bank is te groot, dat past gewoon echt niet dus dat was en is nog steeds geen optie.  We kwamen dus uit op OF 2 lounge strand-achtige bedden of een “bed-bank”waar je met 2 personen languit op kan liggen of zitten al dan niet met een tafeltje in het midden. Ik was er nog niet uit wat ik nou echt echt echt het leukst vond. Mijn huidige gevoel lijkt nu wel een deja-vu van vorig jaar, toen wist ik het ook niet en hebben we het “even” over de zomer heen getild om er nog een keer goed over na te denken. Dat hebben we dus niet gedaan, na de zin: “we kijken volgend jaar wel” is het bij mij blanco weggespoeld en dacht ik van de week na de eerste of tweede  mooie nog-nooit-zo’n-warme-dag, ohja… daar had ik al veel eerder een idee over moeten vormen… resultaat: ik heb op de lekkere zomerdagen 1 maal op een stapeltje kussens van de bank op de grond in de tuin gezeten en 1 maal ongemakkelijk op de gietijzeren stoelen gezeten..

 

* Loungebank

B.O.B: Buitenman Op Berg

“Ga maar” die uitdrukking zorgt ervoor dat mijn maag een klein beetje samentrekt en als ik het hoor moet ik er voor zorgen dat ik op mijn ademhaling let omdat ik anders ga hyperventileren… en dat door 2 kleine woordjes “ga maar” Bob begrijpt het, Bob zegt dus niet “ga maar”. Bob is begripvol en vriendelijk en vindt alles maar dan ook alles wat ik doe geweldig goed en knap… ik gun iedereen een Bob. Bob geeft mij tips en tops, blijft mij aanmoedigen met een tomeloos enthousiasme en vooral, heeeeeel belangrijk,  vrij van irritatie, nooit om een peptalk verlegen  en continu vriendelijk lachend, ook al doe ik het niet goed.

Enkele jaren geleden, in het preBobtijdsperk, kreeg ik mijn eerste ski-lessen op een borstelbaan. Een borstelbaan is een indoor ski-rollerbaan, je staat daar op een tapijtje wat ronddraait. Na een uurtje dacht ik dat ik werkelijk het allergrootste talent op de wereld was… skiwijs gezien dan.  Ik stond op het vloertje heel wijs met mijn heupen te wiegen van links naar rechts en dacht dat het skiën geen geheimen meer voor mij had. Maakt iedereen zich hier nou zo druk over??

*sneeuw probleempje

Na enkele lessen was niet alleen ik hiervan overtuigd maar mijn lief nog meer… dus eenmaal in de echte sneeuw zei hij vol aanmoediging: ga maar…je kan het dus laat het maar zien aan de wereld… ga maar…  Nou zou ik kunnen zeggen dat ik inderdaad een ongeëvenaarde slalom techniek had die bij vele de mond deed doen openvallen, tijdens mijn eerste afdaling… maar dan zou ik liegen… monden vielen open maar dan meer van angst… omdat ik dus blijkbaar iets minder goed was stortte ik van die berg naar beneden in een kaarsrechte lijn waarbij ik alleen maar gillend ten gehore bracht dat ik niet wist hoe ik moest stoppen. Oh ja das dus even een punt van aandacht… Dat ronddraaiende tapijt waarop ik mijn skilessen had deed dat namelijk voor mij, remmen heb ik dus niet geleerd op dat ding… in de sneeuw moet je dus duidelijk wel zelf kunnen remmen… net als op de fiets of met de auto…  Ik zie nog de angstige ogen van het meisje dat op de piste zat met haar snowboard… ach dat arme kind… toen ik over haar heen salto-de dacht ik serieus dat ik haar omgebracht had… gelukkig bleek ik alleen een beetje gewond en was zij nog bezorgd over mij, de schat.

* skiën doe je zo

Bob is dus ingeroepen als de man op de skibaan die mij “het” even moet leren. Dat doet hij dus al enkele jaren. Standaard voor we vertrekken naar de witte bergen wordt Bob gebeld en ga ik op les. Bob probeert mij te motiveren en de afgelopen les gaf hij aan dat ik nu ook thuis moet gaan oefenen aangezien ik vooral nog aan mijn techniek moet werken. Mijn techniek… hm???  Ik wist niet eens dat ik dat had, maar dat ga ik natuurlijk niet zeggen tegen Bob. Ik knik braaf en ga precies zo staan als hij voordoet… nou ja bijna dan want er valt altijd wel iets te verbeteren schijnbaar. Armen omhoog, been naar achteren, meer door de knieën, duw je schenen meer naar voren, billen opzij en dan ook nog lachen, dat is namelijk heel belangrijk, dat lachen. Jaja lachen terwijl je erbij staat alsof je krampachtig probeert om niet een enorme wind te laten. Gekke mensen die skileraren…

 

* ski oefening op Laminaatvloer

Ik moet nu thuis mijn skischoenen aandoen, 2 dikke handdoeken op de laminaatvloer leggen en daar op gaan staan in de juiste skihouding. De bedoeling is dat ik blauwe schenen krijg. Van het oefenen. Morgenavond mag ik weer naar Bob. Mijn Buitenman Op Berg. Ik denk dat ik het oefenen op het laminaat even verzet naar morgen ofzo, wie kijkt er nu uit naar blauwe scheenbenen? Ik in ieder geval niet.

 

 

2017

Zo tegen het einde van het jaar kan ik de balans opmaken. Ik ben tevreden. Het was een zeer druk jaar met de verbouwing, ons gezin, mijn werk, het socialiseren en natuurlijk alle bijzonder leuke extraatjes. De weekendjes weg, de leuke avondjes met vrienden en natuurlijk de super leuke en vooral fijne vakanties. Ik ben tevreden met alles wat er in  mijn leven gebeurt, een gezond gezin, leuke baan met meer dan leuke collega’s, geweldige vrienden en vriendinnen en de liefste liefste.

Natuurlijk is het niet allemaal pais en vree, zijn er dingen gebeurt die wat mij betreft hadden mogen worden overgeslagen. Maar daar denk ik niet teveel aan, ik wil het jaar happy afsluiten. Met een smile  :-), een blij gevoel. Moeilijk is dat niet als ik bijvoorbeeld denk aan de kinderen die allemaal (weer) op school zitten het het supergoed doen, waar ik uiteraard erg trots op ben. Ze zijn allemaal gezond, blij en verliefd. Hoe leuk is dat toch, zo een groot gezin met een 50% uitbreiding aan de kerst-dish dit jaar.

Wat er nog meer uitspringt voor mij dit jaar is mijn prachtige mooie auto die ik heb gekregen van mijn schat, TE mooi, TE lief en vooral TE hysterisch, met andere woorden zooooo precies passend bij mij. Niet iedereen zou hem staan. Sterker nog, ik denk bijvoorbeeld dat er maar heel, heel, heeeeeel weinig mannen er een sneller kloppend hart van krijgen. Mij zit hij echter als een tweede huid en staat geniaal bij mijn blonde haar en blauwe ogen. De auto der auto’s en de kleur der kleuren… oordeel zelf maar:

* Babyblauwe TT

Of je hem nou fantastisch vindt of niet, ik merk dat veel mensen er in ieder geval een glimlach van op hun gezicht krijgen als ze hem zien. Hoe mooi is dat?

* Natuurproducten

Ging dan alles zo geweldig in 2017? Poept het geluk echt alleen maar op mij? Nee, ik geef even een voorbeeld van een iets minder voorspoedig moment uit 2017: de verbouwing bij ons thuis. Dit was een iets langduriger project dan ik had verwacht en gehoopt. Meer de tegenvallers die je eigenlijk altijd ziet in mijn favoriete tv programma: de grote verbouwing. De Engelse versie van een verbouwing. Dan zucht en steun ik ook mee met de zeer ondernemende oermensen die in de middle of nowhere een fantastische zelfregulerende energieneutrale bungalow van de grond af opbouwen. Echt altijd moet de ingeschatte bouwduur worden verlengd met een X aantal maanden en is het budget nooit toereikend. Zo ook bij ons. De vloerverwarming leggen duurde veel langer dan verwacht. Het laminaat wat ik had uitgezocht zou dus eigenlijk veel te vroeg worden bezorgd wat mij dan weer BIJNA grijze haren had gegeven want waar had ik dat dan moeten neerleggen??? Al die pakken laminaat in combinatie met een openliggende vloer??? Gelukkig was de laminaatmeneer heel erg meelevend en begripvol en konden we de bezorgdatum eenvoudig verzetten. En zo zie je maar weer hoe een probleem eenvoudig kan worden opgelost als je bij het juiste bedrijf je spullen koopt. Mijn favoriete oermensen hebben dit probleem niet… zij wachten gewoon met het omkappen van de juiste boom die als “laminaatvloer” gaat fungeren. Zie… zij hebben het toch veel makkelijker.

 

De kerst-boom-kaars

Het een kan bijna niet zonder het ander… de kerst en een kaars in huis… (andersom kan het eigenlijk wel heel goed zonder elkaar… een kaars kan altijd, met of zonder de kerst…) elk schemeringetje wat invalt is voor mij al een prima excuus voor kaarslicht. Ik vind het echt zo gezellig. Zo sfeervol en zo romantisch. Ik denk echt dat menig huwelijk gered had kunnen worden als er meer kaarslicht had gebrand, tis niet wetenschappelijk bewezen deze bewering, maar het zou mij in ieder geval niet verbazen als ik gelijk heb.

* kaarsen op een blad

Maar goed, even terug naar het oorspronkelijke onderwerp… de kerst… Het liefst zou ik de kerstboom versieren met echte kaarsen… Wij hebben altijd een echte boom met een hele boel nep-kaarsjes erin (je zou ze ook lampjes kunnen noemen, die nep-kaarsjes). Zo behouden als ik ben met het uitzoeken van mijn interieur, mijn vloer of de kleuren in huis… zo onbehouwen en bijna lomp ben ik als ik het huis in de kerstsfeer werp. Niets is te gek en veel, meer, meest is nooit genoeg. Daarnaast is het dan ook nog eens van hoog ekstergehalte. Oh wat ben ik gek op deze tijd van het jaar!!! Ik wacht altijd 5 december af, tuurlijk, maar daarna zit er ook geen rem meer op. Als een kind zo blij, heerlijk.

* Sfeerkaarsen

Vandaag zijn mijn schat en ik naar de bouwmarkt geweest omdat wij een boom zouden gaan uitzoeken.  (en met een boom bedoel ik: 1 grote voor binnen, 1 kleine voor binnen en 1 kleine voor buiten, 3 bomen dus want niets is te gek..) Ik kan hier een heel verhaal over neertypen maar ik hou het kort, tis niet gelukt… er was geen boom die onze goedkeuring kon wegdragen. Te kort, te groot, te lelijk, te zielig, te breed, heel veel TE’s dus helaas. Verplicht vertrokken wij dus boomloos en met opeens veel tijd over weer naar de auto. Ikeaatje doen? Gaan we even wat kaarsjes kopen, aaaaahhhhh, kijk als mijn schat dit zo spontaan aanbied begrijpt hij mijn leed, voelt hij het aan dat ik dit nu nodig heb. Een compensatie voor mijn bomenleed.

* tuin-kaarsen

Ikea is mijn hoofd-supplieer op kaars gebied. Ik ren door die winkel om 100 meter voor de kaarsafdeling al betoverd te worden door de goddelijke zoete geuren. Vanille is veruit mijn favoriete geur… dus heb ik een enorme berg kaarsjes, al dan niet in een glaasje, in mijn nummer 1 geur gekocht…en nog wat andere dingetjes… Ik weet niet wat het is met winkels als Ikea en Action, maar als ik daar ben en ik ga afrekenen zegt de kassa standaard: zoek er nog een baan bij… en ik bezweer het je dat ik alles maar dan ook alles heel erg echt nodig heb… pffff…

* vanille-kaars

Lang verhaal kort… ik heb nog geen boom maar mijn huis ruikt wel enormmmm lekker en de sfeer is geweldig!

 

 

 

Sint en het internet

* Pepernoten

 

Lieve allemaal,

Als wijze oude man die is meegegaan met zijn tijd,
zorgen internet, computers en blogs voor de Sint ook  voor vele uren gezelligheid.

Eenvoud dient de gewone mens maar ook de Sint,
Ja ook deze man is blij met alles wat hij op het internet vindt.

Google vindt de artikelen en sites waarnaar je op zoek bent,
wat dat betreft zijn wij anno 2017 toch maar enorm verwend.

Als je het woord enigszins goed kan spellen,
zal Google je alles precies vertellen

Waar vind je de beste deal voor welk product,
zonder de zoekmachine was dit nooit zo eenvoudig gelukt.

Jaja, shoppen kan tegenwoordig 24-7 gewoon zittend in jouw warme huis,
en dat met een paar simpele klikken met de muis.

Noem het maar op en je kan het aan huis laten bezorgen,
tegenwoordig is het vandaag besteld, dan heb je het morgen.

Wil je op vakantie of heb je moeite met het maken van een taart?
Ook hier weet Google zeker weer raad.

Hoe maak je iets schoon of hoe vind je een baan?
alles maar dan ook alles zal op het internet staan.

Vul de zoekbalk in en je krijgt geheid een goed resultaat te zien,
de beste websites staan altijd bij de eerste 10.

Websites die google het eerste vindt,
dat zijn de beste winkels volgens de Sint.

Betrouwbaar en klantvriendelijk en vooral waar voor je geld,
dat is toch heel belangrijk en het enige wat telt.

Artikelen die je huis een geheel nieuwe uitstraling kunnen geven,
is iets waar je je helemaal op uit kan leven.

Dat is wat er bij deze Sint thuis het afgelopen jaar is gebeurt,
daardoor werd het hele huis compleet opgefleurd.

Alles gekocht online: een nieuwe bank, vloer, keuken, deur en kast
Als het woord “voordeel” wordt genoemd is deze Sint zo blij verrast.

Sint heeft dus maar 1 echt advies, de voordeel-websites zijn niet te kloppen,
dus ga gauw allemaal massaal Sinternetshoppen!

 

Alles voor jouw huis is zo gek nog niet,
dikke kus van Sint en Piet!

 

 

*Internet-Sint=Sinternet

105

Ik word er, openlijk, nooit blij van. Sterker nog, openlijk dus,  haal ik mijn neus er voor op en dramatiseer ik een diepe droefheid. Mijn, ohnee, onze verjaardag bedoel ik. Onze verjaardag kan ik makkelijk zeggen, lief en ik schelen precies 5 jaar en 5 dagen, hoe grappig is dat? Gelukkig is hij de “oude” en ben ik het (semi) “jonkie”  van de 2. Samen worden wij 105 dit jaar. En zoals al eerder aangegeven gaan wij het vieren.

* Samen 105

Vieren is misschien niet de juiste uitdrukking. Want laten we wel zijn, welke vrouw (van boven de 35) vindt het nou superleuk om “te vieren” dat de grijzen haren en rimpels dichterbij komen?? Ik ken ze niet hoor… behalve mijn moeder, maar die is gewoon altijd prachtig en is met haar 75 jaar nog een natuurlijke schoonheid. Voor mij gelden andere regels, grijs haar en rimpels, ik doe er niet aan! Echt niet! Maar mochten ze dan toch ooit komen dan laat ik er iets aan doen, nee niet “iets” … ik laat er ALLES aan doen. Ik wacht tot de barbie-mal er is en wrik mijzelf er dan in. A dream come true.  Misschien geheel overbodig als melding: mijn lief is hier geen voorstander van. Sterker nog, hij vindt het idee alleen al absurd. Maar goed, dat is iets voor later, voor als het nodig is… niet voor nu.. 😉

* Zelfportret in blauwe feestjurk

Openlijk meesmuil ik en doe semi gepikeerd maar eerlijk is eerlijk, even onder ons, ik vind het stiekumpjes erg leuk om een keer in de belangstelling te staan. Dat ik niet alles zelf  moet regelen, alles moet kopen en dan ook nog de dame van de catering en de dame van de huishoudelijke dienst moet zijn vind ik een bijzonder prettige bijzaak. Dit keer ben ik alleen maar het middelpunt van alle aandacht. En aangezien ik dat niet echt gewend ben ga ik dit ten volle benutten. Dus ter voorbereiding heb ik een nieuwe jurk gekocht, prachtig blauw en op het plaatje was het meteen al DE jurk der jurken. Met wat kleine doch zeer belangrijke aanpassingen die mijn moeder met engelen geduld en veel liefde heeft uitgevoerd is het nu niet alleen op een plaatje maar ook in het echt DE jurk. Ik ben er jubelend blij mee.

* Eenvoudig maten doorgeven voor een deur.

Gek toch, ik kan zonder problemen een deur, laminaatvloer of kast van het internet bestellen, maar bij het bestellen van een jurk moet er altijd iets worden verzet, ingenomen (ja duhh… IN-genomen) of ingekort. Schijnbaar ken ik de afmetingen van mijn huis beter dan die van mijn eigen lichaam. De deur, maar ook de schuifdeurkast past perfect, kwamen echt precies op maat. Misschien ook omdat het zo goed werd aangegeven wat je moet opmeten en doorgeven. De vloer natuurlijk niet, maar ik had wel precies de juiste hoeveelheid pakken besteld, ook goed dus. Ben ik misschien gewoon handiger met een duimstok of rolmaat dan met een centimeter? Mijn moeder heeft echt heel wat uren aan die prachtige blauwe jurk versleuteld, allemaal handwerk. En als je dan bedenkt dat je normaliter veeeel langer met een deur, kast of vloer doet dan met een jurk is de verhouding eigenlijk zoek. Maar gelukkig denkt mijn mams er niet zo over en zorgt zij al mijn hele leven ervoor dat ik er topklasse bijloop in de kleding die zij maakt, of die ik bestel en ingenomen (jaja we weten het nu wel, ingenomen…) moet worden.

Lucky me, bedankt mams, je bent een topper.

 

 

Reflectie

Het was er weer voor, ik had er tijd voor, ik was er klaar voor:  met andere woorden.. ik kon gewoon er niet meer om heen. Het overvalt mij een keer of 4 per jaar, ik voel het een paar dagen van te voren al aankomen en op de dag zelf, D-Day zeg maar, ben ik zo ontzetten vol energie als ware het dat ik een hele tray red-bull naar binnen heb geklokt. Tenminste dat denk ik dat je je dan zo voelt, ik ben namelijk geen frequente energiedrink-drinker, sterker nog, ik drink het nooit. Maar ach de strekking van het verhaal is duidelijk. Ik zat vol energie en goede voornemens.

Ik sta dan vroeg op, goed gemutst en heb, omdat ik toch al klaarwakker was van te voren een duidelijke planning gemaakt. Ik moet zeggen dat ik dat echt goed kan, plannen… ik kan mij ook heel goed aan een planning houden… Tja, als je keer op keer van jezelf  je  tekortkomingen kan oplepelen en ook nog met overgave deelt met de wereld mag je ook best je sterke punten naar voren brengen. Pure zelfreflectie of eigenkennis, zoals mijn moeder zou zeggen. Ik kan dus goed plannen… punt…

* Laminaat reinigen

Lang verhaal kort, ik heb ons huis “even”flink onder handen genomen. Alles glimt en blinkt weer. Ramen gelapt, vloer met speciaal laminaatelixer weer prachtig gemaakt, de deuren maar ach, eigenlijk alles maar dan ook ALLES afgenomen en/of  schoongemaakt. Het eindresultaat is wat mij betreft weer super, ik zit zeer tevreden nippend aan een kopje thee even adem te happen voor ik mij aan de vervolgstap ga wagen… de her-decoratie. Zo zittend op de bank overzie ik de living en als een echte semi De Bouvrie verander de details. Kussentje leg ik daar neer, vaasje zet ik daar in plaats van daar.. afijn, het kan niet echt verkeerd gaan aangezien de basis hetzelfde blijft.

* Stapelsysteem

Vooral met een voorzichtigheid “zoals de egeltjes het ook doen” moet ik zaken veranderen. Toen ik mij door wet verbonden heb met mijn schat heb ik niet alleen eeuwige trouw beloofd toen ik mijn handtekening zette maar moest ik ook de clausule tekenen waarin vastgelegd staat dat de huiskamer niet volgezet mag worden met “allerlei spullen” Er zijn bindende afspraken gemaakt over het aantal spullen wat op het aanrecht mag staan. Natuurlijk is een contract belangrijk, zijn afspraken al dan niet mondeling of schriftelijk ook overeenkomsten waar ik mij aan houd, tuurlijk. Maar met dezelfde natuurlijkheid waar ik dit net type weet ik ook dat elke overeenkomst een maas in de wet heeft… dus ik hou mij netjes aan de afspraak en heb daar een creatieve oplossing voor gevonden. De stapel methode.

* Dienblad

Juist ja… Ik ben een groot fan van etagères, dienbladen en rekjes. Zo kan ik dus met gemak 100 dingen kwijt en met een Bambi-oogopslag aangeven dat er echt maar 10 dingen staan… eerlijk is eerlijk, ik ben er zelfs trots op, dat ik dus niet helemaal eerlijk is eerlijk ben… Zie! Ik ken mezelf echt goed… zelfreflectie is nu wel bewezen lijkt mij!

balansen

Ik probeer altijd zoveel mogelijk balans te vinden en houden in mijn leven. Daardoor weet ik, maar weten ook andere mensen, hoe en wat te verwachten van mij. Makkelijk toch? Geen enorme verassing of afwijkend gedrag, lekker zen en in balans.  Ik zou echt willen dat ik dit los zou kunnen laten, dat ik minder methodisch zou zijn. Tijdens mijn werkzaamheden als verpleegkundige is het natuurlijk een must om protocollair te werken. Het lijkt wel alsof ik voor mijn hele leven protocollen heb of ze anders vast op de plank in de kast te hebben liggen om er zo een uit te kunnen vissen als het nodig blijkt te zijn. Ik zou echt willen dat ik wat meer vrij van geest kan zijn.

Nu bijvoorbeeld ben ik aan “het balansen” Niet dat bekende van mij hier erg verbaast over zullen zijn, ik doe dit met zeer grote regelmaat, als favoriete jurk of rok te strak gaat zitten of, en dat is gelukkig maar 1 keer per jaar, als de skibroek zomaar uit het niets opeens wel lijkt te zijn gekrompen op zolder start het balansschema. In dit laatste geval is het dan niet echt een kwestie van balansen, meer een kwestie van speedkilodumpen omdat ik er altijd pas achter kom als de skispullen van zolder worden getild. Tis weer wat anders dan speeddaten, dat balansen.

 

* Weegschaal geeft balanstijd aan

 

Nu ben ik  aan het balansen omdat ik volgende maand voor de 21e keer 29 wordt. Ik las net dat diverse vrouwen, ommenabij jaargenoten van mij, allerlei boeken en vlogs schrijven en opnemen over “de overgang”. Ik ben daar nog niet aan toe, ik zit nog lekker warm met mijn hoofd in de aarde gegraven en voer een goed gesprek met een struisvogel. Wij begrijpen elkaar zonder woorden. Anyway, normaal vier ik het niet maar dit jaar is het toch wel een tikkie speciaal. Dus laten we hem dit jaar even uit de nog iets te strak zittende broek hangen en vieren we het dubbel zo goed en dubbel zo leuk, we maken er een feestweek van.

 

* mooie feestdecoratie ZONDER confetti

 

Toen manlief dit jubileum vierde hadden de kids en ik een verrassingsfeestje georganiseerd bij ons thuis met hulp van heel veel lieve vrienden. picture this: November, slecht weer, natte voeten op mijn vloer en 1 van de gasten die een paar confectiekanonnen had meegenomen, gezellig om de boel nog meer op te fleuren… Toen ik de volgende ochtend de vloer zag moest ik bijna huilen… Daar heb ik heel wat protocollen op los moeten laten om die hysterische felgekleurde papiersnippers en net zo felgekleurde verfresten die confetti achterlaat op het laminaat weer schoon te krijgen. Het is gelukt maar het was zeker geen feestje om te moeten doen.. de term afterparty schoot niet door mijn hoofd in ieder geval.

….En dat alles was VOOR de verbouwing, VOOR mijn nieuwe laminaatvloer. Ik moet er niet aan denken dat het nu weer zou gebeuren op mijn hagelnieuwe prachtige vloer. Zou het heel erg vreemd zijn als ik voor alle gasten blauwe overschoentjes klaar zet? ……Dat ik van iedereen de tas even controleer bij binnenkomst als ware het een entre bij een concert of voetbalwedstrijd? ? “Mag ik even je tas checken op vlekachterlatende spullen???”

Hmpf… ik denk zomaar dat dit niet echt heel erg lekker gaat vallen. Gelukkig wordt ik maar 1 keer voor de 21e keer 29. Niet alleen gelukkig voor mij maar ook voor al mijn familie en vrienden, balansen kan zomaar verkeerd uitgelegd worden. Sommige vinden het misschien meer hysterie…. ofzo…

 

 

 

 

De “werk”kamer

Meer en meer hoor, zie en lees je dat mensen thuis een werkkamer hebben. Mensen van een bepaalde leeftijd bedoel ik… mijn leeftijd… (zucht) Mensen die “uit de kleine kinderen zijn” die doelgroep bedoel ik. Opeens hebben we dan schijnbaar een werkkamer nodig… om te werken… Daarvoor werkten we schijnbaar dus zomaar “ergens” onopvallend in huis maar zo gauw als er een kind haar vleugels uitslaat wordt er bijna gevochten om de oh zo nodige arbeidskamer. Niet bij ons in huis, dat is een feit, wij werken zoals ik al eerder aangaf heeeeel erg graag met veel mensen om ons heen in de kamer aan de eettafel. Bij ons is er geen twijfel mogelijk of iemand het wel gezien heeft, hoe keihard wij wel niet hebben zitten werken.

* Kleine kantoorruimte onder de trap

Als ik aan een werkkamer denk krijg ik visioenen van een beetje donkere kamer met robuuste eiken meubelen met leren bekleding en het nooit ontbrekende groene lampje op het bureau. Hardhouten deuren en een dito vloer. Een dokterskamer uit 1950 zeg maar… Vrienden van ons hebben een kantoor aan huis, zij is schoonheidsspecialiste en werkt 2 dagen per week vanuit huis. Haar werkkamer is een oase van rust. Zo lekker fris, licht en sereen. Echt zoals een schoonheidsspecialiste kamer zou moeten zijn. Het ruikt ook altijd zo lekker, dat doet toch ook veel met een huis vindt ik. Alles is keurig opgeruimd achter een witte, glimmende schuifdeurkast.  In deze werkkamer zou ik wel willen wonen, het is gewoon een stukje hemel op aarde. Jeetje wat kan die vrouw een fantastische behandelingen geven zeg!

* Schuifdeurkast op maat

Andere vrienden runnen een groot restaurant, zij hebben de werkkamer echt nodig om ook af en toe thuis te kunnen zijn, anders zijn ze ook voor de boekhouding en administratie verplicht om in het restaurant te zijn. Dat willen zij niet, zij hebben nog een gezin en proberen daar natuurlijk zoveel mogelijk fysiek aanwezig te zijn. Die werkkamer is verre van sereen en rustig. Het is  een muffig administratief ongezellig hok waar ik liever geen seconde te lang ben. Eigenlijk zouden ze hem ook lekker moeten laten ruiken en op moeten leuken, je werkplek zou toch altijd een heerlijke omgeving moeten zijn??

* Kantoor aan huis met schuifdeurkast

Wij hebben ook uitvliegende kinderen en dus kamers die “over” zijn. Omdat wij al genoeg werken en geen hysterische hobby’s hebben waar een kamer aan gespendeerd moet worden is mijn overweging voorzichtig richting inloopkast gegaan. Ook heel erg praktisch toch? Een inloopkast met heeeeeeeel veel planken voor schoenen, een droom van (bijna) elke vrouw lijkt mij. Ik heb het nog niet serieus voorgesteld maar wel al heel serieus overwogen… en aansluitend zelf ook goed bevonden… het eerste obstakel is dus al genomen, nu het tweede obstakel nog, de man die as we speak horizontaal voor de tv ligt en helemaal niet op zit te letten hoe hard ik aan het werk ben, weer een illusie minder… Ik vraag mij af hoe blij hij wordt van mijn nieuwe geniale idee. Ik zal er vast nog wel een blogje aan wijden.. ” De Inloopkast” 😉